Mijn bezoek aan de diëtiste, deel 3

Al ben ik vast niet de enige bij wie de tijd omvliegt, de afgelopen weken gingen wel heel erg snel! Voor het mooie misschien iets te snel, want zoals je in het artikel; de laatste kilo’s wegen het zwaarst, kon lezen ging ik mijn doel, om tijdens de 9e afspraak met de diëtiste 55 kilo afgevallen te zijn, niet halen…

En dus had ik afgelopen donderdag 6 oktober ook helemaal geen haast om m’n bed uit te komen, te gaan douchen, me aan te kleden, me op te maken en te ontbijten. Totdat ik erachter kwam dat het al 09.00uur was terwijl ik aan mijn bakje kwark begon! Ik had om 09.20uur een afspraak!
Snel propte ik de kwark naar binnen en goot m’n kop thee erachteraan. Ik vloog naar de garage en fietste zo snel ik kon richting de diëtiste.
Toen ik hijgend en zwetend op een stoel in de wachtkamer plofte keek ik op m’n horloge; 09.19uur! Yes, gehaald! 🙂

Toen ik goed en wel weer een beetje op adem was gekomen, werd ik geroepen.
Het ontvangst was wat rommelig, want ik stond ineens niet meer in de digitale agenda. Gelukkig had ze wel mijn kaart opgezocht en was ik dus van harte welkom. 🙂

Ze vroeg me hoe het ging, doelend op het mailtje wat ik haar had gestuurd, omdat het niet zo lekker ging met afvallen.
Ik antwoordde dat ik mij goed voel, maar niets van mijn lichaam snap. De ene week kom ik een kilo bij, de volgende week val ik er weer 2 af. En dat terwijl ik niets anders doe!
Wel heb ik wat zitten rommelen met m’n ontlasting door de staaltabletten die ik slik voor het ijzertekort in mijn bloed.
De diëtiste vond het heel plausibel dat die grote schommelingen in gewicht daar mee te maken hebben. De cirkel moet immers wel helemaal rond zijn om gewicht te kunnen verliezen. En als wat erin komt er niet uit komt, dan ontbreekt er een schakel! 😉

Toen was het moment daar! Ik moest de schaal op! Dit is echt een moment waar ik nooit lol in krijg….
52,7kilo eraf!!! Schalt er door de ruimte! Een schamel; “nou dat is toch niet verkeerd”, kan ik net uitbrengen. Er volgt een; “dat is toch niet verkeerd, mens dat is hartstikke goed!”. En ik pers er een voorzichtige glimlach uit.

Bijgekomen van het wegen begint ze over het; “hoe moet ik het aanpakken als ik op gewicht ben moment”. Ik pak mijn vooraf bedachte vragen erbij en samen praten we erover wat qua schommelen is toegestaan, wat ik anders moet gaan doen qua eten en hoeveel ik het beste kan blijven bewegen.
Binnenkort, als ik op gewicht ben, ben ik van plan hier een heel artikel over te schrijven, dus ik wijd er nu verder niet over uit! 😉

Toen vroeg ze of ik het niet koud had de laatste dagen. En dat was heel toevallig, want daar wilde ik net over beginnen! Ik heb het namelijk echt steenkoud! Wij hebben dan ook al best een tijdje de kachel aanstaan in huis. Maar “the top of the bill” was toen ik laatst op een verjaardag zat en de vraag kreeg of ik lippenstift op had. Als anti lippenstift klant beantwoordde ik deze vraag negatief. Toen ik vroeg waarom dit gevraagd werd, kreeg ik als antwoord dat m’n lippen helemaal blauw waren! En bij nader inzien waren m’n wangen en vingertoppen dat ook! Blauw! Gewoon van de kou! WTF! Ik dacht minstens dat ik zuurstoftekort had! Ik schrok me rot! Buiten was het me wel eens eerder overkomen, maar ik zat nu binnen in een met visite volgepakte woonkamer en ik zag gewoon blauw! Uiteindelijk zat ik daar dus in dezelfde volle woonkamer op de bank met een fleece deken over me heen weer warm te worden en m’n lippen te ontblauwen….

Maar ik dwaal af, ik zit nog altijd in 1 ruimte met de diëtiste die zojuist vroeg of ik het niet koud had. Bovenstaande heb ik uiteraard gelijk verteld. Gelukkig kon ze me gerust stellen. Ik had een jas uit gedaan. En wat voor een jas! Een jas van bijna 53 kilo! Nou die vindt je in de winkel niet hoor! Ze adviseerde me laagjes te gaan dragen; hemdje, shirtje, vest, sjaaltje etc.
Op de vraag of dit ooit nog goed zou komen antwoordde ze een tikje sarcastisch; “Nou, in de zomer zul je het altijd lekkerder hebben!”

Ze vroeg me wat ik wilde voor de volgende afspraak. Ik kon meerdere kanten op; Nog dit jaar, begin volgend jaar, of dit als voorlopig de laatste afspraak beschouwen en het heft in eigen handen nemen qua aan de bel trekken.
Nou bij dat laatste kreeg ik het alleen bij de gedachte al Spaans benauwd, dus daar koos ik niet voor. Ik koos voor begin december, hopende dan op gewicht te zijn en al wat uitgeprobeerd te hebben met op gewicht blijven, zodat ik daarover zou kunnen vertellen.
De diëtiste vond dit ook een goed idee en dus plande we de volgende afspraak op 1 december.

Toen ik, op een iets rustiger tempo dan op de heenweg, terug naar huis fietste, besefte ik me dat ik eigenlijk hartstikke trots op mezelf mag zijn! Ik ben bijna 53 kilo afgevallen. Drieënvijftig kilo! Er zijn volwassen personen die dit gewicht hebben! En dat in vandaag precies 11 maanden! Eigenlijk is het gewoon abnormaal! Maar blij wordt je er wel van! 😀

img_0053

Reacties

Reacties

Eén gedachte over “Mijn bezoek aan de diëtiste, deel 3

  • 10 oktober 2016 om 20:54
    Permalink

    He meid wat een top prestatie je kan echt wel beren trots op je zelf zijn jij heb het gedaan niemand anders dus hieperdepiep gefeliciteerd met de nieuwe Sam dikke knuffel xxxxxx

    Beantwoorden

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.