Ziek zijn is zo’n makkelijke bezigheid nog niet, deel 8

Alhoewel ik half augustus dacht dat dat voorlopig echt mijn laatste “ziek zijn” bericht zou zijn, is er de afgelopen periode toch weer een flinke dip ingekomen, waardoor ik er nu toch weer een artikel aan wijdt.
Benieuwd hoe het er nu mee gaat? Lees dan snel verder!

Tot 2 weken na het laatste artikel was er geen vuiltje aan de lucht, het ging echt ontzettend goed! 🙂 Totdat ik op 31 augustus, zoals afgesproken met de MDL arts, stopte met de zetpillen. Want 3 dagen erna, op zondag 3 september, begon alles weer van voor af aan! Het “feest” van de buikpijn, loze aandrang en lange toiletbezoeken staken weer in volle hevigheid de kop op…
Aangezien wij de dag ervoor een barbecue hadden gehad, weet Lars het daar aan, misschien had ik wel iets verkeerds gegeten. Toen het dinsdag nog steeds “bal” was, nam ik toch maar contact op met de MDL poli, dit leek immers niet toevallig. De assistente noteerde alles en zou de arts een e-mail sturen, waardoor zij contact met me op zou nemen. De dinsdag verstreek heel traag en toch zeker 20 toilet bezoeken verder, wachtte ik vurig op het telefoontje. Toen dat om 17.30uur nog niet had plaats gevonden, wist ik dat het die dag ook niet meer ging gebeuren.
Pijnlijk, gespannen en emotioneel begon ik aan de avond en nacht. Ik zou immers de dag erna de doorpas hebben van mijn trouwjurk! Niet heel handig als je dan voortdurend op het toilet zit en je zo’n buikpijn hebt… 🙁

Woensdagochtend hing ik om 08.00uur gelijk aan de lijn met de MDL poli. Ik kreeg te horen dat de arts de dag ervoor niet aanwezig was en dat dat de reden was van het uitblijven van het telefoontje. Heel logisch natuurlijk, maar het had op z’n minst fijn geweest, als haar collega mij dat de dag ervoor al verteld had…

De doorpas van mijn jurk, verliep wonderwel erg goed en het werd een hele leuke ochtend zonder ongemakkelijke of pijnlijke momenten. 🙂

Aan het einde van de middag belde de MDL arts. Ze vond het erg vervelend voor me dat de klachten weer zo aanwezig waren. Ze vond het ook wel “gek” dat ik blijkbaar niet zonder de zetpillen kan, aangezien eerdere onderzoeken nauwelijks duidelijke oorzaken lieten zien.
Ze stelde een nieuwe scopie voor. Ik was hier al bang voor en had me goed op dit voorstel voorbereidt. Ik antwoordde dat ik dat niet zag zitten, aangezien je 3 dagen uit de roulatie bent en ik dat, zowel geestelijk als lichamelijk, echt niet kan gebruiken met de bruiloft zo kort voor de deur.
De arts reageerde begrijpelijk en stelde voor voorlopig de zetpillen weer voor te schrijven en tijdens onze afspraak in november, die al vaststond, verder te kijken en eventueel nieuwe onderzoeken te plannen. Ook zou ze me doorverwijzen naar het bekkenbodemcentrum, dit in verband met de lange en vele toiletbezoeken, dit zou misschien door een slecht of verminderd werkende (sluit)spier kunnen komen.

Inmiddels gebruik ik de zetpillen alweer ruim 2 weken. Na 1 week merkte ik voorzichtig wat vooruitgang en namen de meeste klachten af. Wel merk ik een duidelijke toename als ik mij ergens druk of zorgen over maak. Je kunt je waarschijnlijk voorstellen, dat ik, met de stress die het organiseren van een heel dichtbij komende bruiloft met zich meebrengt, dus nog regelmatig wat klachten heb.
Door het opstellen van duidelijke schema’s en planningen, probeer ik de spanningen zoveel mogelijk te vermijden. Hopelijk blijft het dus voorlopig “te doen” en helpen de zetpillen om de ergste klachten de kop in te drukken. Na de afspraak in november komt er zeker weer een update, ik blijf jullie op de hoogte houden! ♥

Reacties

Reacties

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.