Het is alweer ruim 2,5 maand geleden dat de laatste “ziek zijn” update online kwam! En dan doel ik natuurlijk niet op de restklachten na mijn ongeluk, maar uiteraard op de buikklachten!
Benieuwd hoe het mij en mijn buik inmiddels vergaan? Lees dan snel verder!
Sinds begin juni heb ik eigenlijk zowel een “up” als een “down” gehad op buikklachten gebied. En met een heel blij gezicht, kan ik melden dat ik nu in een vette up zit! Het gaat echt heel erg goed! 😀
Oké, het is nog steeds niet zoals ik voorheen gewend was, maar sinds januari is dit toch echt wel een van de betere momenten! 🙂
Voor de gene die het niet meer helder op hun netvlies hebben staan, ik mocht, zoals beschreven in mijn laatste artikel, half mei stoppen met de laxeer zakjes en de zetpillen in 2 weken afbouwen, om daar vervolgens ook mee te stoppen.
Het afbouwen en stoppen kwam op een redelijk ongemakkelijk moment. Jullie zullen het misschien achteraf ook snappen, want 2 dagen na de afspraak gingen wij op vakantie!
Wonder boven wonder, heb ik de toch maar meegesleepte doos met laxeer zakjes, niet nodig gehad! Het ging hartstikke goed! Ik had geen buikpijn, ging normaal naar de wc en had geen loze aandrang! Dat was dus dubbelop genieten! 🙂
Na de vakantie is het nog een week of 2 heel goed gegaan, maar vervolgens kwam ik in de eerder omschreven “down” terecht… 🙁
Alles begon weer van voor af aan! Ik had weer zeurende buikpijn, loze aandrang en bracht weer uren door in het kleinste kamertje…
Gelukkig had ik kort nadat dit weer begon een telefonische afspraak met de MDL arts. Vreemd detail was dat ook Lars in deze periode aan het rommelen is gegaan met zijn buik, met redelijk vergelijkbare klachten, als die van mij.
Tijdens het telefonisch consult deed ik alles uit de doeken. De MDL arts wilde op haar plaats weer wat onderzoeken doen. Zo werd er een röntgenfoto, bloed- en ontlastingonderzoek afgesproken. Dit laatste op verdenking van een bacterie, aangezien zij het ook wel erg opvallend vond, dat Lars en ik nu allebei zo aan het tobben waren met onze buik!
Helaas werd ik 2 weken later opgebeld met een negatieve uitslag. Er was dus niets gevonden. Alleen op de foto was zichtbaar dat er zich ontlasting ophield in mijn darm. Dit zou mogelijk de loze aandrang kunnen verklaren en aangezien de arts bang was dat dit op die plek zou gaan verstenen, kreeg ik de opdracht weer met mijn zakjes te gaan beginnen.
Naast de laxeer zakjes, kreeg ik dit keer ook psylliumvezels. Dit zijn ook zakjes die je op moet lossen in water. Ook moest ik, gezien het weer beginnen van de klachten en het uitblijven van een duidelijke oorzaak, weer beginnen met de zetpillen.
Door tussenkomst van Big Rivers en omdat ik daar niet de mogelijkheid zou hebben om mijn zakjes in te nemen, besloot ik te starten na het weekend.
En zo geschiedde. Ik ging eerst voor het nieuwe zakje, de psylliumvezels. Misschien kunnen jullie het je nog herinneren, maar ik ben qua slikken niet zo’n held en het heeft me dan ook heel wat overgeef- en kokhalsmomenten gekost, voordat ik de ideale manier van het innemen van de laxeer zakjes had gevonden.
Jullie raden het vast al, het was 1 groot drama met het innemen van de vezels! De MDL arts had al gezegd dat ik het snel moest opdrinken, omdat het anders een lijmvormige substantie zou worden. En aangezien snel opdrinken en ik niet zo’n goede combinatie zijn, lag alles nadat ik een poging tot doorslikken deed, er alweer uit in de wasbak… Wat een vieze zooi zeg! 😮
Ik besloot de vezels maar te laten voor wat het was en trouw verder te gaan met mijn laxeer zakjes. Daar had ik immers na het ontdekken van siroop geen moeite meer mee! 😉
Tot overmaat van ramp, vond de dag na het inneemdrama, mijn skeelerongeluk plaats. Jullie hebben inmiddels kunnen lezen dat ik voor de opgelopen pijn in mijn schouder een licht Morfinepreparaat kreeg. De apotheker drukte me bij het ophalen van deze medicijnen op het hart, dat ik heel stipt mijn laxeer zakjes in moest nemen, omdat ik anders makkelijk “verstopt” kon raken door de Morfine.
De volgende ochtend was ik daarom weer druk in de weer met mijn fles siroop en nam ik zo’n drie kwartier nadat ik de Morfine had ingenomen, ook mijn laxeer zakje in. Na een kwartier werd ik echter zo misselijk dat het mij verstandig leek om richting de wc te rennen. En niet veel later lag heel mijn ontbijt, inclusief het laxeer zakje en wellicht ook de Morfinetablet er weer uit…
Aangezien ik een week later toch weer contact zou hebben met de MDL arts, liet ik de zakjes links liggen en besloot ik aan te kijken of mijn lichaam het zelf ging regelen. Wel zette ik trouw nog iedere avond een zetpil.
En wonder boven wonder ging mijn lichaam het zelf regelen!
Sindsdien voel ik me prima! Wel zit ik af en toe nog wat langer dan normaal op het toilet, maar ik heb geen pijn en loze aandrang meer! 🙂
Tijdens het telefoongesprek met de MDL arts eind juli is er afgesproken dat ik voorlopig nog een maand doorga met de zetpillen, het daarna in 2 weken afbouw en vervolgens stop. Voor nu hebben we een afspraak op de poli gemaakt voor eind oktober, maar uiteraard mag ik altijd eerder aan de bel trekken zo nodig.
Ik hoop van voorgaand advies geen gebruik te hoeven maken en duim dat deze “up” een blijvertje is! 🙂
